Eerder deze maand kopte de LVVP dat vrijgevestigde GGZ-aanbieders zich selectiever opstellen bij contractering (zie LVVP-nieuwsbrief dd 8 maart). Uit ervaring weet ik dat niet alleen kleine en grote GGZ-praktijken, maar ook instellingen blijken te worstelen met de eisen die zorgverzekeraars in hun contracten opnemen. Vooral de krappe omzetplafonds worden als beperkend ervaren, laat de LVVP weten.

Behandelaars zouden meer cliënten kunnen en willen behandelen, maar doen dat niet vanwege de omzetplafonds. Hierdoor moeten cliënten langer wachten op hulp, of ze moeten bij meerdere praktijken langs om sneller aan de slag te kunnen.

Soms stelt een praktijk of instelling zich behoudend op in het aannemen van nieuwe cliënten uit angst voor terugvorderingen en betaalstops bij een bepaalde koepel. Terwijl later mogelijk blijkt dat er toch ruimte was geweest.

Hoe zorg je er nou voor dat je je behandelcapaciteit maximaal benut en tegelijkertijd binnen je omzetplafond blijft?
Hoe organiseer je je caseload en cliëntentoestroom en blijf je binnen het maximaal toelaatbare van de zorgkoepels?

Becijferd kan jouw praktijk of instelling ondersteunen en adviseren bij het omgaan met omzetplafonds. Zo heb ik de Budgetmonitor ontwikkeld, een managementtool om zicht te houden op je verwachte omzet en de gevolgen op omzetplafond en bedrijfsvoering. Neem vrijblijvend contact met mij op om te zien wat ik voor jouw praktijk of instelling kan betekenen!

Selectieve contractering wegens omzetplafonds